بخشی از متن محاسبه اندازه اثر در طرح‌هاي تک‌آزمودني با استفاده از روش‌هاي ناهمپوش :
تعداد صفحات : 21
گزارش اندازه اثر در طرحهای تک آزمودنی در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. روشهای متنوعی برای محاسبه اندازه اثر در طرحهای تک آزمودنی وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف توصیف محاسبه اندازه اثر با استفاده از روشهای ناهمپوش که غیرپارامتریک و نابسته به توزیع هستند و همچنین بررسی نقاط قوت و ضعف هر یک از این روشها را انجام شد. در یک پژوهش تک آزمودنی از نوع AB دوازده جلسه درمان نوروفیدبک برای بررسی اثربخشی آن بر بهبود توجه بینایی- فضایی در یک کودک 8 ساله مبتلا به اختلال خواندن انجام شد. برای جمعآوری دادهها از آزمون پاسنر استفاده شد و برای تحلیل دادهها, اندازه اثر با استفاده از روشهای ناهمپوش PND, PAND, ECL, PEM, NAP و TAUnovlap محاسبه شد. نتایج پژوهش نشان داد که میزان اندازه اثر با استفاده از روشهای ناهمپوش بین 69 تا 84 درصد بهدست آمد که نشاندهنده اثربخشی مثبت نوروفیدبک در بهبود توجه بینایی- فضایی بود. پژوهش حاضر میتواند راهنمای پژوهشگران و درمانگران در نحوه استفاده از روشهای ناهمپوش برای محاسبه اندازه اثر در طرحهای تک آزمودنی و تصمیمگیری درباره اثرات درمان باشد.