بخشی از متن مقاله الگوي تفاوت جنسي مرگ و مير در ايران طي سالهاي 1385ـ1394 :
تعداد صفحات :36
چرخه عمر و سبک زندگی متفاوت مرد و زن در جمعیتهای انسانی همواره تفاوتهای جنسیتی مهمی را در مرگ دو جنس پدید آورده است. مطالعه حاضر, الگوهای علت‌ـ سن شکاف جنسی مرگومیر در ایران و روند تحولات آن را در ایران طی یک دهه اخیر بررسی میکند. دادههای مطالعه, از سامانه ثبت وزارت بهداشت, درمان و آموزش پزشکی اخذ شده و پس از ارزیابی و تصحیح به روش تعدیل‌شده براس‌ـ تراسل و روش بنت‌ـ هوریوشی مورد استفاده قرار گرفته است. یافته‌ها نشان میدهد تفاوت جنسی امید زندگی در سال 1385 حدود 5/3 سال بوده که در سال 1390 به 9/2 سال کاهش یافته و سپس با اندکی افزایش در سال 1394 به 3 سال رسیده است. در طول دوره مطالعه‌شده, حدود 80 درصد از تفاوت جنسی مرگومیر مربوط به تفاوتهای مرگومیر مردان و زنان در سنین 20 تا 64 سالگی بوده است. حوادث غیرعمدی در هر سه دوره نقشی مسلط در شکاف جنسی مرگومیر داشتند, اما سهم آن در طول زمان کاهش یافته و از 60 درصد به حدود 42 درصد در فاصل سالهای 1385 تا 1394 رسیده است. درمقابل, در این دوره, نقش بیماریهای قلبی عروقی در تبیین فزونی امید زندگی زنان نسبت به مردان, از 9 درصد به 20 درصد و نقش سرطانها از 10 درصد به 15 درصد افزایش یافته است. مطالعه تفاوت جنسی در علل مرگومیر میتواند ضمن نشان‌دادن ظرفیتهای کاهش مرگومیر مردان, به شناسایی نقاط بحرانی مرگومیر زنان بر‌حسب علت و سن نیز کمک کند. بر این مبنا, میتوان با تمرکز برنامهریزیهای بهداشتی و پیشگیری از بیماریها در جهت مشخص, تفاوت جنسی مرگومیر را کاهش داد و درضمن, امید زندگی در هر دو جنس را بهبود بخشید.