بخشی از متن مطالعه آلودگي رسوبات جنوب شرق تهران به عناصر سمي با استفاده از روش تحليل مولفه هاي اصلي و تعيين شاخص آلودگي :
نام کنفرانس, همایش یا نشریه : محيط شناسي
تعداد صفحات :16
در این پژوهش منطقه جنوب شرق تهران از دیدگاه زیست محیطی مورد بررسی قرار گرفته. بر همین اساس تعداد 31 نمونه رسوب آبراهه ای از عمق 10 تا 15 سانتیمتری منتهی الیه کف آبراهه ها برداشت و تحت تجزیه و تحلیل طیف سنج نشری نوری به همراه پلاسمای جفتیده القایی قرار گرفت. عناصر سمی مورد مطالعه عبارتند از: نقره, آرسنیک, کادمیوم, نیکل, مس, کروم, آنتیموان, سرب و روی. همچنین برای تعیین کانی شناسی, نمونه ها تحت تجزیه و تحلیل تفریق اشعه ایکس قرار گرفتند. کانی های رسی موجود در نمونه های رسوب عبارتند از: کلینوکلر, ورمیکولیت, دیکتیت, مونت موریلونیت, ایلیت و کائولینیت. کانی های غیررسی نیز شامل کانی های کلسیت, کوارتز و دولومیت به عنوان کانی های اصلی و آلبیت و موسکویت به عنوان کانی های فرعی است. نتایج به دست آمده از اندیس تجمع زمین مبین آنست که رسوبات منطقه, بی نهایت آلوده نسبت به عناصر آنتیموان و نقره, شدیدا آلوده نسبت به عناصر آرسنیک, کادمیوم, روی و مس, بی نهایت تا شدیدا آلوده نسبت به عنصر سرب, آلودگی شدید تا متوسط نسبت به عنصر کروم و غیر‌آلوده تا کمی آلوده نسبت به عنصر نیکل هستند. اعمال روش تحلیل مولفه های اصلی بر داده ها موجب شد تا تعداد 9 مولفه اصلی برای داده ها تعیین شود, که 3 مولفه اول با بیش از 70% تغییرپذیری, جامعه آماری را توجیه می کنند. به نظر می رسد مولفه اول (نقره, سرب, روی و مس) در ارتباط با معدن متروکه سرب و محتوی رس باشد. مولفه دوم (نیکل و آنتیموان) هم در ارتباط با محتوی ماده آلی و ظرفیت تبادل کاتیونی و مولفه سوم (ارسنیک و کروم) هم در مرتبط با کارخانه سیمان است.
کلید واژه: تهران, آلودگی رسوب, عناصر سمی, شاخص آلودگی, تحلیل مولفه های اصلی